Ιστορία της ανατομίας - 3

Γενικός ανατομικός πίνακας του ανθρωπίνου μυϊκού συστήματος, από το έργο του Βέλγου Andreas Vesalius " De Humani Corpus Fabrica ", 1543.
Κατά βάθος κριτική του Γαληνού, έκανε ο Βέλγος γιατρός Αντρέας Βεσάλιος. Για χρόνια εργάστηκε αδιάκοπα ανατέμνοντας πτώματα και περιέγραψε με λεπτομέρειες την εσώτερη δομή του ανθρωπίνου σώματος, επεξηγώντας τις εργασίες του με σχέδια, από τα οποία άλλα έκανε ο ίδιος κι άλλα ο Βέλγος Γιαν Βαν Καλκάρ, μαθητής του Τισιανού.

Η εργασία του Περί κατασκευής του ανθρωπίνου σώματος δημοσιεύτηκε στη Βασιλεία το 1543, τον ίδιο χρόνο με το Περί περιστροφής των ουρανίων σωμάτων του Κοπέρνικου και είναι το πρώτο πραγματικό σύγγραμμα ανατομίας που βασίστηκε σε απ' ευθείας παρατήρηση του ανθρωπίνου σώματος. Η διδασκαλία του στο Πανεπιστήμιο της Πάδουας προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον στους γιατρούς, καλλιτέχνες κι ερευνητές, ξένους και Ιταλούς, και το έργο του συνεχίστηκε από αντάξιους οπαδούς του, μεταξύ των οποίων ο Gabrielle Falloppio ( 1523 - 1562 ) , διάσημος για τις μελέτες του γύρω από τους οφθσλμοκίνητους μυς, στο τύμπανο και στα γεννητικά όργανα, καθώς κι ο Gerolamo De Fabrizio D' Acquapedente ( 1533 - 1619 ) που δίδαξε Ανατομία στην Πάδουα επί 50 χρόνια, έκτισε το ανατομικό αμφιθέατρο - που υπάρχει ακόμα - και μνημονεύεται για την ακριβή περιγραφή των φλεβικών βαλβίδων.

Από τότε, η εξέλιξη της ανατομίας δεν γνώρισε ανάπαυλα. Ο Berengario Da Carpi στη Μπολώνια κι ο Βαρθολομαίος Ευστάχιος στη Ρώμη προώθησαν τις γνώσεις για τη σκωληκοειδή απόφυση και το θύμο ο ένας, για τους ακουστικούς πόρους ο άλλος. Ο Ευστάχιος είναι επίσης ονομαστός για την ακριβή εικονογράφηση των Ανατομικών πινάκων του ( Tabulae anatomicae ).
Πηγή στοιχείων : Εγκυκλοπαίδεια Δομή, Τ.2, 1972 κι η ιστοσελίδα που ήδη αναφέρθηκε.